Günün en güzel saatleri bunlar… Sabah saatleri… Henüz kimsecikler çıkmamışken sıcak yataklarından, atmamışken üstlerinden uyku mahmurluğunu, şehrin yeni yeni uyandığı erken sabah saatleri… Kendimi bildim bileli en sevdiğim saatler… Nerede olursam olayım ve hangi şartlarda, açıp penceremi sonuna kadar temiz bahar havasını derin derin içime çektiğim… Ya da kar kokusunu soğuk bir kış sabahı… Çimenlerin yeşil kokusunu yağan yağmurun ardından… Atarım kendimi sokaklara… Daha önce gelmediğim bir yöredeysem bile, arşınlarım sokakları, nereye gittiğimi bilmeden… Bazan bir iki köpek eşlik eder güne başlangıç törenime… Ve kuşlar… Cıvıl cıvıl, kıpır kıpır… Mesela insan kalabalıklarının henüz doluşmadığı tertemiz bir plajda ılık kumlarda yürüyüp henüz doğmuş güneşin eşliğinde bulanıp iyod kokusuna denize gömülürüm… Hissederim etrafımda doğayı… Yalnızlığımda, eriyip yol olur sınırlar, fark ederim bedenimin çok ötesinde, bedensiz, sınırsız, sadece huzur ve sevgi dolu bir varlık olduğumu… Bazan yüzünü ılık sabah güneşine dönerken hafif meltemin altında sallanan bir çiçekle özdeşleşirim, ya da meltemin ta kendisi olurum…
Doğayla, evrenle bütünleştiğim, günün en güzel saatleri bunlar. Sakın kaçırma!
Dalia MAYA
11/04/2012
08:56
Yorum yazılmamış.