“Hayatın dolu olduğu zamanlarda kimse şehrin ileri gelenlerine özel ilgi göstermiyordu veya kudretli insanları ayırmıyordu.Yönetenler basitçe ağacın en yüksekteki dallarıydı, halk da ağaçlardaki geyikler gibiydi.”Görevlerini yapıyor oldukları” bilinci olmaksızın dürüst ve adildiler. Birbirlerini severlerdi ve bu hareketin “komşuyu sevmek” olduğunu bilmezlerdi. Kimseyi aldatmazlardı, ama güvenilecek adam olduklarını da bilmezlerdi. Güvenilirlerdi ve bunun “iyi niyet” olduğunu bilmezlerdi. Alıp vererek yaşarlardı birbirleriyle ve bunun cömertlik olduğunu bilmezlerdi. Bu sebepten de yaptıkları anlatılmazdı. Tarih onları yazmadı.
Tao Sessiz”
(C)Andrew Evans
Yorum yazılmamış.