Öyle bir gün ki bu gün…

Öyle bir gün ki bu gün…
İçimden hiç bir şey yapmak gelmiyor…
ne çalışmak,
ne okumak,
ne yazmak…
inanabiliyor musun, yazmak bile gelmiyor içimden…

Ve yazıyorum. Sana… Aslında galiba, konuşmak istiyorum… Beni anlayacak biriyle, belki de sadece kendimle, yüreğimle… Ne konuşmak? Onu bile bilmiyorum…
Kendimi bırakıp gidesim var… Nereye ? Onu da bilmiyorum… Nereye götürürse.
Boğulasım var… Evet boğulasım var, içinde yok olacağım koskocaman bir sevgide!
Yazıyorum.
Kelimeler karışıyorlar birbirine… yetersiz kalıyorlar, içinde bulunduğum yaşam anını tarif etmeye… Öylesine büyük bir sevgi, içimde hissettiğim… Öylesine büyük ki… Bazan muhteşem oluyor, paylaşıyorum, paylaştıkça artıyor. Yaşam oluyor içimde, yaşıyorum ve yaşadıkça yaşamlara değdiğimi hissediyorum…
Ama bazan şimdi gibi, paylaşamıyorum, beceremiyorum paylaşmayı… Tıkanıp kalıyor bir yerlerde… Tıkandıkça, boğuyor.
Derken bir dost yürek geliyor, bir dost ruh… Ruhuma değen bir ruh… Tam olması gereken anda, tam olması gereken yerde… Hatırlatmak üzere, insanın insana muhtaç olduğunu her an! Her türlü yargıdan, her türlü ötekileştirmeden uzak, sadece sevgide BİR olduğunu heart emoticon

Dalia MAYA
31/07/2012
12:42