Ve evet kendine zaman ayırdığında ve düşünmeden değdirdiğinde kalemi kağıda hiç bir endişesiz, hiç bir korkusuz, o zaman akıyor kelimeler peş peşe, cümleye, duyguya, söze dönüşüyorlar. Varsa o anın içinde, açığa çıkmak için bekleyen bir mesaj, akıyor kalemin mürekkebi gibi deftere. İşin sırrı mı? İşin sırrı kalemi deftere değdiren niyette… Gerisi… varsa eğer misyonunda kendiliğinden akıyor… Ya da evreni ya da Tanrı hangisine inanıyorsan o, yapıyor o işi senin için, yaptırıyor sana.. Sen bırakıyorsun yaptırsın, izin veriyorsun evrende bir araç olmaya. Zaten olduğunu yaşamaya , deneyimlemeye bir araçsın sen misyonun için, misyonunun kendisini gerçekleştirmesi için bir araç. Ve bir sorumluluksun sen mesajını ileten bir araç olma sorumluluğu…
O yüzden kasma kendini fazla. Hani derler ya eskiler her şey olacağına varır diye, işte sen de varırsın olacağına eninde sonunda. Planların ya da plansızlıkların , heyecanların ya da endişelerin hızlandırır ya da yavaşlatır seni bu yolculukta. Ama asla belirleyici değildir sonuç açısından. Çünkü sonuç, öyle ya da böyle, sonuç sandığın her şey, her ne olursa olsun, asıl sonuç sensindir. Her an ölen ve her an yeni yepyeni biri olarak yeniden doğan. Her öleni ve her doğacak olan seni kendinde barındıran. Sonuç! Sen!
Aşkla yaşa her deneyimi ve aşkla ol, kendinin sonucu. Her an.
Dalia Maya
Ağustos 2018
Yorum yazılmamış.