Güneş daha doğmadan cırcırlar başlar… Önce onlar selamlar sabahı. Uzaklarda, çok uzaklarda bir köpek havlar. Denizin yanık türküsüdür sahile… her sabah… sessizlikte… sabahın sükunetinde… uzanır şıkır şıkır kumlara, kayaların üzerinden şehre… Toprak nazlıdır oysa; kabul ederse de denizi bağrına, kıskanır denizi. Uzak diyarları merak eder hep. Nasıldır uzaklarda denizin o kardeş karalara değdiği, güneşin gecenin karanlıklarını o kıpkızıl kıyafetiyle boyadığı kardeşiyle ilişkisi??? Onunla da böyle el ele mi gezmektedir deniz? İki martı süzülür denize doğru… Sabah, sessiz.. Çevre halkı son rüyalarında gezinmekteler henüz… Kim bilir hangi aşklar, hangi umutlar, hangi hikayeler şekillenmekte göz kapaklarının ardındaki ekranlarda…
Minik kuşların şakıması eklenir giderek güçlenen cırcır böcekleri melodisine.. Derken guguk kuşunun eşine çağrısı da katılır bu senfoniye… Bir karga arar düşürdüğü peyniri gaklaya gaklaya… Fırıncıların herkes uyurken pişirdiği ekmekler sımsıcak kokusunu yayar şehre… Kara bir kedi sabahın en erken saatlerinden başlar denize yolladığı balıkçıların yollarını gözlemeye … Sabahın kızıl bereketi sakin bir pembeye akar önce, derken bırakır kendini berrak, sıcak püfürtülü bir aydınlığa… Deniz hala aşkla uzanır sevdiğine… Kara her daim nazlı, her daim kıskanç… sahi, aşkla uyanmıyor mudur güneş de denize kıpkırmızı bir top gibi tüm gülüşünü yayarak selamladığında dünyayı uzak karaların üzerinden?
İnsanın en değerli lüksüdür bu. Günü karşılamanın en doğal hali! Denizin karaya, güneşin denize aşkında sabahın uyanışına şahitlik etmek! Sabah denizde uyunabilmek… Bir balık misali izleyebilmek kahvaltıdan önce uyanışı denizin içinden… insanın en değerli lüksü… şükürle!
Günaydın 😃
Dalia Maya
Yorum yazılmamış.