Belki de kendine…
Belki de kendine kaçmalı insan. Kendine kaçmalı ve bakmalı nerede kaybetmiş kendini, nerede bırakmış elini yıllar önce. Kendine kaçmalı ve bulmalı, yeniden kendi içindeki...
Tamamını oku
Eline dokunamadığım,
Toprağın taşa, taşın toprağa dönüştüğü bir köydeyim. Kahve renginin doğaya hükmettiği bir coğrafya. Çorak, kuru, ve yalnız. Ta üzerine taş eklenerek inşa edilmiş evler ya...
Tamamını oku
Nemrut dağının zirvesine uçmak isterdim
Rüzgarın darma duman ettiği bulutların arasından günün yana yana doğduğu sabahtı… Duramadım dört duvar arasında. Yürüyüşe çıktım bahçede. Uçura...
Tamamını oku
Seher Abla ve “Kan”
Seneler önce… Biz daha çocukken İzmir’de anneannemin evinde bir Seher Ablamız vardı, ev işlerine yardım eden. Bir sene, bir yılbaşı arifesi, kuzenimin 13 yaş...
Tamamını oku
İzin vermek gerek
İzin vermek gerek… yaşamın oluşumuna… Tohumun çiçeğe dönüşmesine… sevgiye izin vermek gerek. Sevgiyi içinde hissetmeye… ve hissettiğin sevgiyi büy...
Tamamını oku
Yağmur bahçenin kıyısında
Yağmuru dinliyorum bahçenin kıyısında. Şıpır şıpır. Derken hafiften artıyor hızı yağışın. Gökler kükrüyor aralıksız, Gümbür gümbür! Şimşekler çatır çatır çatallaşıyor...
Tamamını oku
fırın kokan
Sımsıcak fırın kokan bir somun ekmek gördüm ben yaprakların kalbinde… Yaz sonrası tüm aileyi sofra başlarında toplamak üzere kışa hazırlanan bir mutfak gördüm...
Tamamını oku
bekleyerek…
Belki de bekleyerek geçiyordu hayat… Doğumu bekleyerek, bazan da ölümü. Uyumayı bekleyerek, bazan da uyanmayı. Hastanın ameliyattan sağlıkla çıkmasını bekleyerek ya...
Tamamını oku
yağmur gibi
İnsan da yağmur gibidir aslında Bazan hiddet ve şiddetle yağar; gürler, gökler gibi… Yıkıcı ve yakıcı. Bazan hüzündür yağan; içinde bir boşluktur yalnızlık.. Kimi z...
Tamamını oku
Bir çılgın kırlangıç
Hiç kapalı ve göreceli olarak ufak bir alana giren bir kuşun çılgın hali ile baş başa kaldınız mı acaba? Gördünüz mü nasıl çırpındığını çıkabilmek için o alandan? Nasıl k...
Tamamını oku