yaşayacaksın dolu dolu

BİR RÜYA GÖRDÜM. VE DÖKÜLDÜ KELİMELER KAĞIDA SABAHA DOĞRU.
BUYRUN, SEVGİ DOLU OLSUN SABAHINIZ

Yaşayacaksın yaşamı dolu dolu. Ve sevgiyi, ve aşkı yaşayacaksın. Yüreğinde, ruhunla özdeşleştirsen de, tüm hücrelerinle yaşayacaksın. Yenileneceksin o aşkın yüreğine her dokunuşunda, dışarıdan içeri değil, içeriden dışarı olduğunu bilsen de, bütünleştirdin mi bir kere yüreğindeki sevgiyi, dışarıda bir yürekle, unutacaksın belki de kendindeki kendini.

Ve derken, bir gün, hatırlatacak sana yaşam, sevginin bu olmadığını.

Gömüleceksin karanlıklara, kapattı diye cantanen yürek kapısının sana.

Uyanacaksın o derin rüyadan. Bahar dalına dönüp, açacaksın çiçek çiçek. Aşkta tüm güç kendinde olur insanın. Yüreğe sunulur tüm haklar, her şeyi yaptırabilir yürek insana.
Ama düştün mü bir kere karanlık dehlizlerine yokluk işkencesinin; görmeye başlarsın aklın yarattığı derin kuyuları, eşdeğer olur yağmur gözyaşına, eşlik eder yolculuğuna. Hiç bir şey yapasın gelmez, yoktur zaten parmağını kıpırdatacak gücün. Ne büyüyen çiçeği görür gönlün ne de gökte parıldayan güneşi. Yaşatır kendi karanlığını, bu sefer, beyindir kurgulayan acıyı.

Yaşayacaksın, çaresiz, kabusunu da yaşamın, bir ölüm sessizliğinde, tüm o gürültünün ortasında. Boğulacaksın belki de sevgisizlik girdabında.

Derken bir gün, fark edeceksin, bir yalan olduğunu bunun da…
Yüreğin, kırgın olsa da, yaşananlara, ses verecek ufaktan, çatırdayan kabukların arasından “Hatırladın mı? Buradayım, ben hala seninle, ben hala sende, ben hala sen, buradayım”

Cantanem, ben aslında giderken de sendeydim. Cantanen burada, hazır önce seni sevmeye. Yaşam güzel. Yoluna çıkan, yoluna değen bir ders verdi sana. Alacaksan al, ve güçlenerek uyan artık bu geceden. “Bak, bahar geldi doğaya. Kışın göbeği belki, ama ben, yüreğin, baharı sunacağım sana. Gün ağaracak birazdan, sil artık yürek yaşlarını, çünkü sen, sevgisin özünde. Bırak giden gitsin yoluna.. Direnme bu gidişe. Bil ki bıraktığın an direnmeyi, sen bulacaksın yine kendinde, o muhteşem sevgiyi. O aşk ki sevgiyle uğurlamanı sağlayacak gideni. Sevgiyle ve teşekkürle. Sana değdiği, sana yaşattıkları, fark ettirdikleri için şükredeceksin. İki yürek, birleşmiş anda bir durakta, keyfini sürmüş muhabbetin yolun devamını beklerken… Şimdi yola koyulma zamanı. Mesafeler artsa da, her biri dönüşmüş artık sonsuzlukta. Uyandırmış seni, can vermiş. O yürek şimdi karanlıklarda. Şükret ve dua et. Aydınlığını bulsun o yürek. Çünkü o yürek de aslında, başka bir bedende can bulsa da, kendi yüreğin senin.

Sev! Bil ki bitecek bir gün bu kabus. Ve daha güçlü, daha sevgi dolu çıkacaksın sen de bu derbeder, bu yalan, bu sevgisiz dünyadan.

Yüreğim, tüm gücüyle beyni atıp aradan, kurguladığım bu yoklukta var ettiğin çokluktan sana sığınıyorum, yüreğim. Yüreğim sensin çünkü bende yaratacak olan yeniden yaşamın muhteşemliğini, ben yaratacağım yaşamımı bugün ve her gün, yeniden.

Yasımı tuttum.. Seni bağışladım. Teşekkür ederim cantanem. Yaşattıkların için . İzin verip yüreğine, kavradığın için beni de. Gözyaşı ol ak şimdi, aktığınca. Sonra, yeni günle beraber, al sevgimi, huzura er yüreğim.

Takılı kaldın belki şimdi. Zira her gidiş acıtır. Ama bir gün anlarsın ki giden, aslında kendinden gitmiştir. Yüreğin kavrayabildiği kadar sarmıştır onun yüreğini. Belki bir acısına ilaç, yürek yarın sana merhem. İyileşmek ise zaman ister. Anlarsın sonra, çok sanra, sana kattıklarını yürekyarının giderken. O zaman gelir gerçek bağışlama. Güle güle git cantanem. Madem gelmiş gitme vakti, kim tutabilir ki seni gitme diye…Şairin dediği gibi “Sana gitme demeyeceğim, ama gitme cantanem” En güzel sözler bunlar, sustuğum. Oysa şair unutmuş ki giden, kendine gittiğini sansa da, yüreğinin aksine ise gidişi, kendinden gitmektedir aslında.
Kalan, kalan ise, kaldığını sansa da, sevgide kalandır çoklukla. O yüzden acıtır gideni gidişler, ve o yüzden acıtır, kalanı da aynı şekilde. Tek odaklanılacak andır sevgi hali. Allah’ım kimseyi kılma sevdiğinden gidişte… Ve kimseyi bırakma sevgiden kalışta… Sen ki her şeye kadir olansın, sen ki istemezsen yaprak kıpırdamaz, güç ver bize, güç ver ki, bulalım kendimizde her halini sevginin.

Dalia MAYA
10/12/12
06:30