Okudum. Nihayet elime alıp da okudum Stella N. Abulafya’nın kitabı Pencere’yi…Sayfa sayfa ağladım, sayfa sayfa sarındım sevgiyle… Fark ettim bir daha yaşamın ancak onu deneyimleyebildiğimiz şekliyle yaşanabildiğini. Ve yaşamlarımızın her ne kadar farklı olursa olsun aslında hep aynı, hep bir olduğunu. Kayıpların çok ağır maddesel kayıplar olsa da, aslında gitmiş bile olsalar gidenlerin yüreklerimizde o denli zengin kazançlar olduklarını.
Fark ettim yaşamı deneyimlerken farkında olmanın önemini.
Bir kere daha sevgiyle andım tüm gitmişlerimizi, tanıdığım ya da tanımadığım, bizleri biz yapan, ruhlarımızı zenginleştiren, yaşama karşı duruşumuzun oluşmasında katkısı olan herkesi andım. Şefkatle andım her birini tüm kızdıklarımın ve kabul ettim tüm kızgınlıklarımı. Şükrettim elimde, yanımda, yüreğimde olanlara değil, ama onları fark edebilme gücüme şükrettim.
Ve teşekkürlerimi yolladım Stella sana, Pencere’nden bakışını paylaşma cesareti göstererek okurlara kendi pencerelerine bir daha, yepyeni bir gözle bakma şansı sunduğun için.
Dalia MAYA
07/07/2013
17:54
Yorum yazılmamış.