kambur

Ne garipiz biz insanlar
nasıl da yüklüyoruz kendimize
takıntı, takıntı deyip
kambur ediyoruz sırtımıza…
Neymiş
takım olmazsa çarşaf/yastık uyunmazmış!
Neymiş
balık/şeftali/kayısı ellenemezmiş!
Çayı cam bardakta olmazsa içilemezmiş!

Rengarek insanlar, sımsıcak yürekler
sınırlanmış,
her biri mahkum kendi yarattıkları
hapisliğe!

Oysa bir anlasak manasızlığını
kendi kurgularımızın
işlevsizliğini yaşamda
özgürleşirdik elbet
keşfederdik mutlak
yaşamın amacının
yaşamak olduğunu

Dalia MAYA
02/10/2012
23:07