Bir toplantı için Şişli’ye geldim. Erken daha, geziyorum. Yıllardır düşmemişti yolum buralara, oysa doğup büyüdüğüm yerler. Doğup büyüdüğüm evim… Salon penceresinden caddenin karşısındaki arkadaşımla defter kağıtlarına notlar yazarak haberleştiğimiz… Şişman olduğum için akşam üstü okul çıkışı annemin kek yerine yememde zorladığı ve o zamanlar hiç sevmediğim yoğurtlar… Evden kaçıp kendimi bulduğum arkadaşımda yediğim çikolata kokulu kekler, tereyağlı kızarmış ekmekler… Ya da sıcak ağustos öğleden sonraları… Annemin bizi zorla yatırdığı öğlen uykularından sıkılıp okuduğum kitabın da bitmesiyle henüz herkes sıcaktan mahmur uykuda, evden kaçıp pasaj içindeki, veli miydi adı, amcanın, yok yok Savaş Abinin dükkanında yepyeni bir kitap kokusunda yazın yapyalnızlaştığım sıkıcı şehir havasından kurtulup hergün yepyeni bir macerada bulmak kendimi. Kış aylarında geceleri kitaplara gömülüp sabahları sokağa bile çıkmadan, bahçeden geçerek gittiğin burnunun dibindeki ilk okulda sınıfa en geç giren öğrenci olmak… Ders zili sesiyle uyanmanın keyfi .. İlk aşkımla gezdiğim sokaklar. İlk okulum ve lisemin olduğu yerler. İlk yazarlık, ilk gazetecilik deneyimim… Kimileri çoktan elini ayağını çekmiş bu cadde dünyasından, kimileri hala görüştüğümüzde daha dün gibi yüreğimde. Gazeteyi çıkardığımız dairedeki fareler… Orta okul lise yılları… Otobüste tıkışmamak için önce Şişli Taksim , sonraları Şişli Osmanbey yürüyüşleri… Pazar öğlenleri radyoda caz saati dinleyerek yapılan aile yemekleri… Masanın altından abimle yapılan ayak kavgaları… Pazar akşamları minik arkadaş grubuyla yenilen soğuk yemekler, ekmekler, domatesler, cipsler… Neler neler fırkayıp üşüşüverdi etrafımda bir anda, sığdırırcasına koca bir ömrü şu kısacık yarım saate… Evlenirken, inat edip herşeye rağmen tamamladığım kristal bardak takımına her ay birkaç tane eklenmek üzere taşındığım Paşabahçe mağazası.. Kimi kaybolmuş gitmiş oysa anılarda yer etmiş sayısız görüntü, koku, duyu, kimi ise hala durmakta yerli yerinde… Biraz boynu bükük, biraz eski tarzından yitirmiş… ya da belki ben başka gözlerle bakmakta artık. Şu anda hepsi bir arada, hepsi bende canlanmakta birlikte… Her şeye rağmen, hala duran Paşabahçe mağazasının vitrinindeki yıl başındaki süsünde dediği gibi: Hayat en güzel hediye, farkında olana
Dalia Maya
27/11/2012
19:32
Yorum yazılmamış.