Onlar her yerdeler…
Her yerdeler. Onlar her yerdeler. İyi ve güzel insanlar. Her yerdeler ama siz, ancak yakınlaştıkça görüp tanıyorsunuz. Uzaklaştıkça, yokmuşlar gibi gelebiliyor. Önümüzde bangır bangır fokurdayan olumsuz haber silsilesinin içinde görünmez oluyorlar çünkü. Yakınlaştıkça, tanıdıkça büyüyorlar gözünüzün önünde. Devleşiyorlar. Uzaklaştıkça yok oluyorlar. Dünyanın kötü ve karanlık bir kuyuya gömülmekte olduğunu sanıyorsunuz. Yakınlaştıkça, o koca yürekli iyi insanların dünyayı cennete çevirmekte olduklarını görüyorsunuz. Bangır bangır bağırmıyorlar onlar… Odaklanıp, nispeten sessiz bir güçle toplumun bir gediğini kapatmaya çalışıyorlar. Gedik çok belki. Ama neresine yüreğinizle dokunabilirseniz orası şifalanıyor. Bu hafta, SG İmalathane gönüllüleri, Hayat Sarıl Lokantası için yemek pişirdi, servis yaptı. Uzun zamandır aklımdaydı, uğrayamamıştım henüz bu lokantaya. Bahane oldu. Hayata Sarıl Lokantasında gündüz siz yemek yiyor, dilerseniz askıya yemek bırakıyor, hatta Hayata Sarıl gönüllüsü oluyorsunuz. Akşam evsizleri besliyorlar o askıdaki yemeklerle… Eğitimler veriyorlar bunu yaparken yürekleri ısıtıyorlar. Hepsinin ötesinde her birimize bahane oluyorlar, öngörülemeyen iş birliklerinin oluşmasına, yeni fikirlerin parıldamasına, birilerinin sokaklardan kurtulmasına… Kocaman yürekli insanlar onlar. Ve yakınlaştıkça, görüyoruz, aslında her birimizin yüreği kocaman. İzin verdiğimizce.
Peki izin veriyor muyuz?
Dalia MAYA
Bu yazı Şalom Gazetesinin 31 Ocak 2018 sayısında Dalia MAYA’nın İsimsiz isimli köşesinde yayınlanana yazıdan bir kısımdır. İlgilenen için link: http://www.salom.com.tr/haber-105732-yakinlastikca_uzaklasan_uzaklastikca_yakinlasan.html
Yorum yazılmamış.