Yaşam coşkusu böyle bir şey işte… Onun da parası, köklerini yayacağı, rahat rahat besleneceği toprağı… kısmen açıkta kalmış kökleri… ne gam! o yine de u...
Bir yalnız ağacım ben senin gözünde yaşamın kıyısında kayaların ortasında güçsüz, kırık, zavallı ilk sert rüzgarda dağılacak. Dinle, bir de benim bakışımdan gerçeği. Durd...
Bir oyundur şüphe aslında. Beynimizin bir oyunu! İçimizi kemiren, gerçeği görmemize engel olan ve asıl önemlisi harekete geçmemizi imkansızlaştıran bir oyun. Bir yanılsam...
Dikkatli olacaksın, alkışlanacak yerde atlamayacaksın alkışlamayı. Ancak beklemeyeceksin alkışlanmayı. Gelirse alkış, bir bonus gibi, o an sevinecek, sonra unutacaksın al...
Henüz ortaokuldaydım… Sanırım iki senelik hazırlık sınıflarını tamamlamıştık… Belki 13-14 yaşlarında… Çocuktuk henüz. Biz çocuktuk ama bizden daha da küçük bir çocuk boyn...
Derler ki, konfor alanı kişinin içinde yaşamaya alışık oluğu çerçevedir… Bazı yönleri ile insanı sıksa bile, hangi etkinin ne tepki doğuracağını bildiği için, çerçe...
Sonsuzu hisset dalıp gitmişken bir gün batımına içindeki sonsuzu Hisset! Alsın götürsün seni kuşkuların, korkuların olmadığı o muhteşem o sevgi dolu o AŞK diyarlarına mut...
Bir sessizlik anına uyandım bu sabah… Gece yoğun esen rüzgar durulmuş, her esişinde uyuyan bebeğini şefkatle okşayan annenin eli gibi hafiflemiş. Kuşlar bile yorgun...
Muhteşem bir deneyimdir HİÇLİK hali, deneyimleyebildiğinde, arınmışsan eğer korkularından… HERŞEY olmaktır HİÇLİKte, ve HİÇ olmaktır HERŞEYde! Ne bedenin kalır sen...