Nisan 25, 2024

Sahi, siz hangi çiçeksiniz?

Sahi, siz hangi çiçeksiniz?

Karanlık ve yağmurlu günlerden sonra güneş gösterdi nihayet yüzünü biz istanbullulara. Soğuk bir rüzgar ısırıyor yine de insanın tenini. Son demlerini yaşayan bir kış kokusu var havada. Belli artık, yavaşça çekilecek bu koku da sabahlarımızdan. Ağaçların, baharın ilk habercisi, şimdilik seyrek olan yaprakları coşacaklar ılınan güneşin etkisiyle… Çiçekler, sarı sarı, pembe pembe, al al, mor mor bir cümbüş yerine çevirecekler şehri. Her birinin içindeki yaşam coşkusu patlayıp coşacak, yansıyacak biz insanlara… Aklıma takılıverdi bir düşünce şimdi, bir soru daha çok… Çiçek olsaydım hangisi olurdum, hangisi olmak isterdim acaba?.
Laleler geliyor ilk aklıma… Şehirdeki lale festivalinin etkisiyle belki de. Ancak laleleri hep sevdim ben. O dik duruşları, duru yaprakları bir asalet simgesi sanki gözümde. Oysa kısacık yaşamları, sıkıntılı uyum sağlamaları değişken ortamlara… Hemen büküyorlar boyunlarını en ufak bir ısı değişimimde… Papatya olurdum belki de, her zaman toplum içinde yaşamaktan feyz alan. Birlikte bambaşka bir güzellikler zinciri yaratan. İstemezdim sanırım gül olmak batmasın diye dikenlerim kimseye. Oysa var elbet benim de dikenlerim kimine belki de çokça batan! Çiçek bahçelerine habersizce konup açan, kıpkırmızı parlayan gelincik de olabilirdim belki, hangi an nerede karşına çıkacağı belli olmayan, ancak çok da kolay kırılıp kopan. Çam olabilirdim kozalak kozalak sürprizler saklayan meyvesinde. Nilüfer olabilirdim derinlerde köklerine ayrılmamacasına bağlı yine de suyun üzerine çıkıp durgunluğa hareket katan, duru rengini katan… Sarmaşık olabilirdim sevgiliye sımsıkı sarılıp hiç bırakmayan, ya da sıkılıp da bağlı kalmaktan rengarenk parlayan hercai menekşe.. Her biri olabilirdim, ya da hiç biri aynı anda… Hepsinden bir parça içinde taşıyan, yaşadığım anda bazan biri bazan diğeri dikkati çeken… Hepsinin bilgisini ve sevgisini varlığında barındıran, görülmedik duyulmadık yepyeni ve tek; kendime has olurdum sanırım. Aslında zaten öyleyim, her birimiz öyleyiz: tümün içinde tümü barındıran, eşsiz, özel ve tek.

Dalia Maya
17/04/2013
09:19

 

 

Benzer yazılar

Yorum yazılmamış.