soğuk ya da kavruk

Gelişip büyüme potansiyelini kendi içinde saklar tohum. Geleceği barındırır içinde ve zamanı geldiğinde yaratma becerisi ile tüm şartları zorlar diker başını zincirlerin arasındaki çatlaktan, çıkar yaşam coşkusu ile özgürlüğe. Ne kadar bağlı ise de kökleri ile geçmişine yine de geleceğine uzatır bakışlarını. Sabah güneşinin tatlı ısısında rüzgarın salınımına bırakır kendini. Bilir ki geçmişi ve geleceği içinde barındıran bu muhteşem anın tek tanığıdır aslında. Durur akışta, huzurda durur. Ne müthiş bir kabul ve duruş halidir o. Sorgulamaz yağmur ne zaman yağacak diye…Ya da kurgulanan yarınını “acaba güneş kavuracak mı bedenini bu yaz yine” diye. Bilir ki her yaşanan güçlendirmektedir onu, hazırlar bir sonraki adıma sonuç her ne olursa. Döngü tamamlanacaktır er ya da geç başladığı noktada; yeniden başlamak üzere aynı noktadan belki başka bir yerde, belki de başka bir şekilde bambaşka deneyimlere ama yine de aynı yerde aynı şekilde ve aynı deneyimlerde… Soğuk ya da kavruk, ıslak ya da kurak yaşar her ne yaşanacaksa yaşanması gerektiği gibi. Sessiz, sakin ve kabulde…