Bazan sadece sabırla beklemek gerekir. Mevsimin değişmesini mesela… Kuşların göçünü… Yağmuru beklemek… Bereketi… Ya da aşkı… Umutsuzluğa düşmeden ya da ümitlenmeden… Sadece beklemek… Yaşamı, hayatın tüm sunduklarını fark ederek dolu dolu yaşamak ve beklemek. Sabırla… Etiketlemeden, isimlendirmeden, sınırlamadan, -sınırsızlığın dahi bir sınırı olduğunu düşünürsek- sınırsızlığı dahi düşünmeden… Sadece her nefesin idrakinde yaşam olarak… Bu bakışla beklemek de boş bir hal. Sabır dediğimiz de bir illüzyon zaten. Her isim, her sözcük, her sıfat… Gerçekliğin bizim bakışımızdan anlamsız bir tanımlama ve sabitleme çabası. Oysa hayat dediğimiz şey sürekli bir hareket… Duraganlığın içinde dahi bir hareket… Derken bir sabah doğum öncesi sessizliğe tüm ihtişamı ve tüm cümbüşü ile doğar güneş gözünüzün önünde… ruhunuza… yüreğinize… şükürle 🙏🏻
Dalia Maya
Yorum yazılmamış.