Hangi ara çocuktuk, hangi arda büyüdük? kendi çocuklarımız oldu, onlar bile büyüdüler. Yaşam böyle ama, olabildiğince temiz geliyoruz bu dünyaya. Kirleniyoruz, çamura batıyor, denize dalıyor, çocukça delilikler yapıyoruz, öğreniyoruz, biriktiriyoruz ders dediğimiz güven kırıntılarını…
Derken bir gün, uyanıyoruz yaşama: biriktirdiğimiz onca bilgi, onca inanç, onca emniyet supabı, bizi ben yaptığını sandığımız tüm özellikler bizi bende hapseden sınırlamalarmış ancak. O gün başlıyor gerçek arayışı. O gün başlıyor tekamüle yolculuk, çocuk gibi değil, çocukça da değil ama BENce. Bu sefer, sınırsız ve sonsuz BENce yolculuk . Keyifli yolculuklar o zaman, her birinize
Dalia MAYA
19/01/2013
09:19
Yorum yazılmamış.