Halfeti’yim ben
Suların altında
Bir okul
Çok oldu yitireli çocuk seslerini
Yankılanmıyor artık duvarlarımda…
Ne bir kahkaha ne bir ağlayış!
Daha çok
Balıkların yüzgeçlerinde
Belki de yansıyor
Bir zaman sınıflarımı dolduran
Minik ayakların koşturması
Üzerime çöken suların dalgalarıyla
Dövüyor bedenimi
Tufan gibi
Halk göçtü gitti uzaklara
Şimdi ben
Şimdi ben bekler dururum
Bir gün
Yüzyıllar, binyıllar sonra bir gün
Kim bilir hangi öğrencimin bir uzak torunu
Suların çekildiğini müjdeleyen bir güvercinin ardından
Gelip koşacak koridorlarımda
Ve yakacak sınıflarımda
Halfeti’nin ağıdını
Dalia Maya
09/10/16
16:03
Yorum yazılmamış.