Bazan iyice eksik hisseder ya insan… Yuvasından uzak kalmış… Yuvadan düşmüş… İşte öyle bir anda şunu sordum kendime; uzun zaman önce sorduğum ama cevabı...
Bir yanım uyanırken sabaha, bir yanım gece Deniz coşkun, gök durgun… Nazlı bir gelin misali gün doğumları… Önce haberi geliyor: karanlığın içinde morlar, pem...
Öyle bir şey var ki, tüm o kavgaların ardında… hayatla tüm alış verişlerin, tüm çatışmaların ve hatta tüm savaşların sonrasında… Gerçeği tam da olduğu gibi gö...
Çoktandır unuttuğu; oysa son günlerde sık sık onu ziyaret eden ağlak bir sabahında tanışmıştı nihayet Penelope ile… Penelope idi adı… ama kendisi idi sanki....
Tel Aviv’deki ‘Table Manners: A feast of Visual Art, Theater and Culinary’ başlığı altındaki büyük serginin odak noktasında idi Tunca. Sergi; geçici bir tiyatro, müze ve...
Önce Facebook’ta okudum. 2009 yılından beri Paris’i mekân edinmişler. Bilmiyordum. Oysa o tarihten beri çeşitli kereler farklı nedenlerle Paris’e gelmiştim. Öğrenince hem...
Güneşin insanın ruhunu aydınlattığı bir kasım günü, İstanbul’un Karadeniz kıyısındaki plajlarından birinde… Orada, doğanın koynunda, rüzgârın ısırması ile güneşin ısıtmas...
Başlığını Avrupa’daki ilk tarih öncesi yerleşim alanı olarak bilinen Terra Amata’dan alan Galerist’teki sergide sanatçı Tunca, en temel barınak biçimleri üzerinden mimari...
Tadım tuzum diyerek yola çıkmıştık, kendisi bilmiyor ama sevgili Mois Gabay’ın tadım tuzum İstanbul gezisine katılmayı düşünmüştük. Oysa meteorolojinin verdiği yoğun yağm...
“Her şey siyah beyaz gözükse de ruhuna, yaşam coşkusu sarmaya görsün yüreğin renklenir aniden, aşka açar çiçek çiçek.” Dalia MAYA Şubat’ın ortası… 1 4 Şubat...